Biecht

Heden verschijn ik, Martin de Z*, alias Boekengek, voor mijn virtuele maar strenge biechtvader.

"Vader, ik heb gezondigd."

"Waaruit bestaat uw zonde?"

"Ik heb het complete dagboek van Samuel Pepys gekocht, u weet wel, die zondaar uit de 17e eeuw die een schitterend dagboek heeft bijgehouden tussen 1660 en 1669."

"Welnu vriend, dat is zo erg toch niet; de index is afgeschaft, tegenwoordig mag men van de kerk veel meer lezen dan vroeger, hoewel ik soms wel moeite hou met sommige boeken..."

Ik aarzel even. "Maar dit boek is niet één boek, het zijn er 11....."


"Nou dat is toch niet gek? Ik heb laatst mijzelf bezondigd door bij de Bruna alle Harry Potters te kopen in een cassette. Mag niet van de Heilige Vader, ik weet het, maar men moet kennen wat men afwijst, toch?"

"Maar ik heb beloofd mij aan mijn budget te houden, 1000 Euro per maand, en hiermee ga ik er ruim overheen, dit ene werk kost alleen al 1000 euro!"

"Waarde Martin, ik begrijp de zonde. Bid 10 wees-gegroetjes en en je zonden worden vergeven. By the way, weet jij toevallig waar je een gesigneerde editie van Joseph Cardinal Ratzinger [Paus Benedictus XVI] Principles of Catholic Theology: Building Stones for a Fundamental Theology kan kopen?"

Citaat:
Mettertijd berouwt men alle zonden die men begaan heeft, en daarbij ook een paar die men nagelaten heeft"

Brigitte Bardot

P.S. Als ik Bilbiofilos niet had gehad, zou ik nooit Samuel Pepys zijn gaan lezen. Haar blog uit 2005 zette mij op het spoor, kijk hier naar haar originele bijdrage.

De inhoud

Het was niet mijn bedoeling zo lang te wachten met het weergeven van de inhoud van de doos uit de vorige bijdrage. Maar ja, druk gehad, andere dingen aan het hoofd...
Hierbij dan alsnog.
Van boven naar beneden: (klik op de foto voor een vergroting)

• Brewer's Famous Quatations (5000 citaten, met hun achtergronden en bron)

En vervolgens 8 Folio Society uitgaven, allemaal voorbeeldig uitgegeven en in een foedraal gestoken:

• The Rise and Fall of the Britsh Empire, een pil van 745 pagina's, mooi geïllustreerde geschiedenis van het Britse Rijk
• Richard Dawkins' The Blind Watchmaker
• Van Mary Kingsley de klassieker Travels in West Africa. Vrouw alleen op reis in Afrika aan het eind van de negentiende eeuw
• Enigma, het verhaal van de ontrafeling van de geheime codes die de Duitsers in WOII gebruikten bij hun oorlogsvoering, een fascinerend verhaal, waar ik meer boeken over heb
  
• The Folio Book of Hystorical Mysteries. Wie vermoordde John F. Kennedy? Waar ligt Atlantis? Is Napoleon vermoord? Deze en veel andere complottheorieën op wetenschappelijke wijze benaderd
• The Book of Common Prayer, zeg maar het missaal van de Anglicaanse kerk. Ditmaal in een facsimile uitgave van 1853, met houtsnedes van Durer en Holbein, schitterend gebonden in half-leren band, 1 vergulde en 2 geverfde snedes, 718 pagina's, werkelijk een juweel van een boek!
• The Folio Book of Days. Een typische Folio-uitgave: 366 stukjes uit de literatuur, voor elke dag van het jaar één, uit brieven en dagboeken van eerdere eeuwen. Echt een boek vol inspiratie voor boekengekken.
• en tot slot de enige facsimile uitgave die gemaakt is van het werk Jerusalem van John Blake. Schitterend gebonden in half leer en moiré linnen.

Zwijmel de zwijmel....

Het Uitpakken

Maandag 7 juli bezorgde de postbode een grote doos, afkomstig uit Londen. Wat doet een boekengek in zo'n geval?

18:45 uur
Hij komt thuis. Er staat een doos in de gang. Mooie doos, best groot ook. En zwaar.
Zoen aan de vrouw, knuffel aan de hond.

19:07 uur
Hij sjouwt de boekendoos de trap op naar zijn bibliotheek.

19:08 uur
Tijd voor mail checken, roken, en een lekker koud biertje.

19:41 uur
Hij snijdt met een mes de tape die de doos dicht houdt voorzichtig open.
Hij opent de kleppen. (Ziet allemaal bubbeltjes plastic, en boeken!)
Gehaast neemt hij een voor een alle boeken uit de doos, controleert of wat op de pakbon staat ook in de doos zit en legt alle (ongeopende, gesealde) boeken terug in de doos. Het klopt.

19:58 uur
"We kunnen zo eten!" wordt van beneden af geroepen. Kennelijk wordt het diner aanstonds geserveerd. De boekengek neemt het grootste en fraaist geïllustreerde boek uit de doos en neemt deze mee naar de eetkamer. Trekt aldaar, in de buurt van de dampende schalen, de krimpfolie er van af en na een blik of drie vier op de inhoud van het boek, overhandigt hij het zijn partner die het boek snel inziet en wijst op de gevaren die het boek loopt door de nabijheid van voedsel.

21:20 uur
Genoemd boek wordt terug gelegd in de open doos. Een ander boek wordt er uit genomen, krimpfolie verwijderd. Het boek wordt uit z'n cassette genomen en besnuffeld. Het kraken van de eerste keer dat het boek opengaat! O wat mooi!
22:15 uur
Met het boek in bed. Bladerend. hier en daar een stukje lezend. Ach, hoe genieten wij! Na 4 minuten vallen wij in slaap.

Nu wordt het spannend!

Drie dagen later.
De doos staat nog steeds daar waar hij geopend is. Niemand heeft hem aangeroerd. Hier is de foto.


Vandaag, 20:00 uur.
Ik neem een foto en schrijf dit stomme stukje. Ik heb het erg druk op mijn werk deze dagen. Uit mijn ooghoek zie ik de doos. Hij staat best in de weg. Maar ik weet dat zaterdag, wanneer ik vrij ben, deze doos helemaal uitgepakt gaat worden en alles minutieus bekeken: voor het eerst!

Uitgesteld genot is het allerlekkerste dat er is. Het is bijna als liefde. Verlangen is de moeder van het genot!

Liber Bestiarum

Wie een te kleine beurs heeft voor het originele werk, gaat voor de facsimile uitgave. Voor wie de term niet kent: een facsimile is een replica van een handschrift of een oud gedrukt boek. Het meervoud is facsimilia. Tegenwoordig zijn facsimilia veelal fotografische herdrukken: de pagina's van het originele -- vaak uitermate kostbare -- boek worden gescand en in offset opnieuw gedrukt. Dat kan snel en slordig, maar ook heel secuur en precies.

Al vele jaren ben ik dol op facsimilia. Ik heb er inmiddels een bescheiden aantal. Twee maanden geleden werd ik de gelukkige eigenaar van een facsimile van het Liber Bestiarum dat in het midden van de 13e eeuw (het gaat hier dus om een handschrift) is gemaakt en nu ligt in de fameuze Bodleian Library (Manuscript 764). Een Liber Bestiarum is een boek waarin men de op dat moment bekende levende natuur beschreef en afbeeldde, vaak tot meerdere eer en glorie van de Schepper.

Je kunt een oud handschrift als dit simpel scannen en wederom printen, maar zo is het hier niet gegaan. Het boek bestaat uit 136 folio's (tegenover elkaar liggende pagina's) en bevat 135 miniaturen. In het oorspronkelijke werk waren deze miniaturen met de hand ingekleurd en van goudfolie voorzien. Het kleurendrukwerk komt in deze facsimile van de offsetpers, maar de 135 miniaturen zijn opnieuw uit pure goudfolie vervaardigd. Het maken van de masks voor deze miniaturen kostte alleen al vier maanden werk....


Voor de rest is deze uitgave voorbeeldig: gedrukt op schitterend papier en met de hand ingebonden in het fijnste Nigeriaanse geitenleer. De band is in drie kleuren en met goud gestempeld en ook de drie snedes zijn voorzien van goud. De oplage bedraagt 1980 met de hand genummerde exemplaren. Op mijn eigen verzoek heb ik een mooi nummer toegewezen gekregen: 300.


Aangezien alleen specialisten een middeleeuws handschrift nog kunnen lezen, is deze facsimile-uitgave voorzien van een commentaarband (fraai in linnen ingebonden) met daarin een introductie en een volledige (modern) Engelse vertaling van de inhoud van het Liber Bestiarum. Beide boeken zijn tot slot 'verpakt' in een zogeheten Solander Box. En dat ziet er dan weer zo uit:


Toen ik de brochure over dit werk van The Folio Society in januari 2008 ontving wist ik meteen dat ik het wilde hebben. Maar ja, het kostte nogal wat. Tot 19 februari heb ik mijn wel-of-niet-aanschaffen spel gespeeld. Toen heb ik de knoop doorgehakt, die (niet echt verrassend) uitviel in een positieve beslissing.
Boeken als deze zet je niet in de kast, ze behoren te liggen. Je leest ze ook niet van begin tot eind. Alleen heel soms, als je dat ene gekke boekengevoel bekruipt, dan ga je er voor zitten (staan, om precies te zijn). Je wast je handen en slaat de doos open. En geniet.... drie vier bladzijden, dan gaat het weer dicht, tot de volgende keer.

Voor wie wil meegenieten om het ook eens in te kijken liggen de witte handschoentjes klaar.